Rich Fellers wint na kwart eeuw voor de USA wereldbeker
De Amerikaanse springruiters wonnen in de eerste negen jaar van de wereldbeker finale maar liefst acht maal. Daarna wilde het niet meer lukken. Het duurde een kwart eeuw voordat een Amerikaan weer een World Cup wisten te veroveren. De 53-jarige Rich Fellers, één van de oudste deelnemers in het veld, was met het oudste paard, de 16-jarige Flexible, in een zinderende barrage de Zwitser Steve Guerdat met Nino des Buissonnets te snel af. De Zwitser Pius Schwizer, die na twee wedstrijden aan de leiding ging, eindigde met Carlina als derde.
De twee Nederlandse ruiters die zich voor deze finale hadden weten te plaatsen leverden gedurende deze drie wedstrijden in de Rolex FEI Wereldbeker finale in Den Bosch een absolute topprestatie. Maikel van der Vleuten (Mierlo) eindigde als zevende met de goedgekeurde KWPN hengst VDL Groep Verdi, die mede in eigendom is van Team Nijhof en Cees van den Oetelaar. Harrie Smolders (Hooge Mierde) eindigde met Regina Z als tiende en overtrof daarmee ruimschoots de verwachtingen.
“Ik vond het alle drie dagen hele moeilijke opgaven die parcoursbouwer Louis Konickx ons voorschotelde in de piste. De paarden moesten werkelijk zeer complete springpaarden zijn. Ze dienden over vermogen te beschikken, daarbij moesten ze ook voorzichtig zijn. Omdat de afstanden tussen de hindernissen dan weer ruim of juist kort weer waren moesten de paarden ook enorm kunnen schakelen. Omdat er zoveel in de parcoursen zat waren het extreem mooie wedstrijden. Daarbij werd Verdi voor mijn gevoel iedere wedstrijd beter en sprong hij ook in de allerlaatste ronde echt top. Dat we op de allerlaatste hindernis toch dat foutje kregen vond zijn oorzaak in de landing na de één na laatste hindernis. Daar voelde het net of Verdi even weg slipte, waardoor we ik de balans net niet snel genoeg kon herstellen. Echt balen, want Verdi heeft alle drie dagen top gepresteerd”, aldus Maikel van der Vleuten.
“Als alles goed was gegaan had ik nu op het podium gestaan” relativeerde Harrie Smolders zijn tiende positie in de uitslag. Wel voegde hij er direct aan toe op voorhand getekend te hebben voor een plaats bij de eerste tien. “Regina is een merrie die over een ongelooflijke inzet beschikt, maar net iets meer vermogen zou mogen hebben. Maar zij weet met haar inzet haar iets mindere vermogen echter te compenseren en dat is gebleken. Het is niet voor het eerst dat ze dergelijk zware parcoursen voor de kiezen heeft gekregen, maar wel was het voor het eerst dat ze drie dagen achtereen op dit hoog niveau diende te springen. In de eerste manche bokte ze kort voor de enorme eer van hoofdsponsor Rolex, waardoor ik ineens een andere afstand diende te rijden. Daardoor ontstond dat foutje en dan is het net alsof ze merkte dat ze dat foutje had gemaakt. Ze reageert dan enorm narrig en ik moest echt mijn best doen om in de wending na die oxer in het zadel te blijven. Maar dat typeert haar ten voeten uit”, aldus Smolders.
Kijkend naar Londen kan bondscoach Rob Ehrens niet anders dan verheugd zijn dat Van der Vleuten en Smolders zich temidden van de wereldelite die van start ging in deze finale zo hebben gemanifesteerd. Daarbij kan nog eens de voortreffelijke prestatie van Marc Houtzager (Rouveen), die op zaterdagavond zeer overtuigend met Sterrehof’s Opium de Grote Prijs wist te winnen, worden opgeteld.
Volgens Gerrit-Jan Swinkels, voorzitter van Indoor Brabant, bezochten ruim 70.000 toeschouwers het concours die jaar en gaat de organisatie er voor om over vijf jaar weer – Indoor Brabant bestaat dan 50 jaar – wederom beide finales naar de Brabantse hoofdstad te halen.
(Bron: KNHS/Jacob Melissen – Foto: Digishots)
De twee Nederlandse ruiters die zich voor deze finale hadden weten te plaatsen leverden gedurende deze drie wedstrijden in de Rolex FEI Wereldbeker finale in Den Bosch een absolute topprestatie. Maikel van der Vleuten (Mierlo) eindigde als zevende met de goedgekeurde KWPN hengst VDL Groep Verdi, die mede in eigendom is van Team Nijhof en Cees van den Oetelaar. Harrie Smolders (Hooge Mierde) eindigde met Regina Z als tiende en overtrof daarmee ruimschoots de verwachtingen.
“Ik vond het alle drie dagen hele moeilijke opgaven die parcoursbouwer Louis Konickx ons voorschotelde in de piste. De paarden moesten werkelijk zeer complete springpaarden zijn. Ze dienden over vermogen te beschikken, daarbij moesten ze ook voorzichtig zijn. Omdat de afstanden tussen de hindernissen dan weer ruim of juist kort weer waren moesten de paarden ook enorm kunnen schakelen. Omdat er zoveel in de parcoursen zat waren het extreem mooie wedstrijden. Daarbij werd Verdi voor mijn gevoel iedere wedstrijd beter en sprong hij ook in de allerlaatste ronde echt top. Dat we op de allerlaatste hindernis toch dat foutje kregen vond zijn oorzaak in de landing na de één na laatste hindernis. Daar voelde het net of Verdi even weg slipte, waardoor we ik de balans net niet snel genoeg kon herstellen. Echt balen, want Verdi heeft alle drie dagen top gepresteerd”, aldus Maikel van der Vleuten.
“Als alles goed was gegaan had ik nu op het podium gestaan” relativeerde Harrie Smolders zijn tiende positie in de uitslag. Wel voegde hij er direct aan toe op voorhand getekend te hebben voor een plaats bij de eerste tien. “Regina is een merrie die over een ongelooflijke inzet beschikt, maar net iets meer vermogen zou mogen hebben. Maar zij weet met haar inzet haar iets mindere vermogen echter te compenseren en dat is gebleken. Het is niet voor het eerst dat ze dergelijk zware parcoursen voor de kiezen heeft gekregen, maar wel was het voor het eerst dat ze drie dagen achtereen op dit hoog niveau diende te springen. In de eerste manche bokte ze kort voor de enorme eer van hoofdsponsor Rolex, waardoor ik ineens een andere afstand diende te rijden. Daardoor ontstond dat foutje en dan is het net alsof ze merkte dat ze dat foutje had gemaakt. Ze reageert dan enorm narrig en ik moest echt mijn best doen om in de wending na die oxer in het zadel te blijven. Maar dat typeert haar ten voeten uit”, aldus Smolders.
Kijkend naar Londen kan bondscoach Rob Ehrens niet anders dan verheugd zijn dat Van der Vleuten en Smolders zich temidden van de wereldelite die van start ging in deze finale zo hebben gemanifesteerd. Daarbij kan nog eens de voortreffelijke prestatie van Marc Houtzager (Rouveen), die op zaterdagavond zeer overtuigend met Sterrehof’s Opium de Grote Prijs wist te winnen, worden opgeteld.
Volgens Gerrit-Jan Swinkels, voorzitter van Indoor Brabant, bezochten ruim 70.000 toeschouwers het concours die jaar en gaat de organisatie er voor om over vijf jaar weer – Indoor Brabant bestaat dan 50 jaar – wederom beide finales naar de Brabantse hoofdstad te halen.
(Bron: KNHS/Jacob Melissen – Foto: Digishots)